Ορισμένοι έχουν το προνόμιο της αθανασίας, ακόμα κι όταν πεθάνουν. Τους θυμάσαι όταν ακούς Ακορντεόν, ή μια Κουτσή Κιθάρα. Κάθε φορά που βλέπεις Χελιδόνι και Καλημερίζεις τον Ηλιο. Όταν είσαι Φαντάρος, σε κάθε σου άδεια. Όταν βλέπεις κάποιον να κλαίει. Κάθε Πρώτη Μαΐου, στο δρόμο για τις πλατείες, ή τα λιβάδια. Το Σαββατόβραδο, κι ενώ Σε 5 Ωρες Ξημερωνει Κυριακή. Όταν σχεδιάζεις Ταξίδια Μακρινά Ως Τη Τζαμάικα.
Και κάθε φορά που Κρύβει η Νύχτα το Φεγγάρι, αλλά εσύ προσπαθείς μες το σκοτάδι, με την βεβαιότητα πως Τίποτα Δεν Πάει Χαμένο...
Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2020
Ο Μάνος Λοΐζος και το προνόμιο της Αθανασίας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
η Τετραλογία, μια Αττικιουζέλ κι ένα Μουγκ για τον Μούτση
Το 1975, σε μια εποχή που η Ελλάδα βγαίνει από την επτάχρονη τυραννία και δονείται από τις επαναστατικές μουσικές του Θεοδωράκη στα πικάπ ...
-
"Πρωτομαγιά, με τον σουγιά, χαράξαν τον φεγγίτη, και μια βραδιά, σαν τα θεριά, σε πήραν απ το σπίτι...". Εννιά χρόνια πριν ιερο...
-
Τα τραγούδια για τους μετανάστες έχουν συνδεθεί με τους αναστεναγμούς του Καζαντζίδη, πάνω στον πικρό λυγμό του Βίρβου. Αλλά εγώ προτιμώ τ...
-
Από το 1966 έως το 1972 ο Μάνος Χατζιδάκις έζησε σε μια ιδιότυπη «αυτοεξορία» στη Νέα Υόρκη, περιστοιχιζόμενος από μια εκλεκτή παρέα: την ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου