Η Ρένα Κουμιώτη είναι μία απο τις μεγαλύτερες Ελληνίδες τραγουδίστριες και ασφαλώς η πιο υποτιμημένη. Δεν βρήκε ποτέ την αναγνώριση που άξιζε η μεταλλική της χροια που σε γέμιζε ηλεκτρισμό, όταν πρόσταζε να σταματήσουν του ρολογιού τους δείκτες, ή να αναψει το καινούργιο φεγγάρι για να φωτίσει το έρημο στενό. Η ίδια, ωστόσο, φώτισε με την παρουσία της τις μπουάτ την δεκαετία του '60, χτίζοντας φωλιές, σαν χελιδονάκι, στα μπαλκόνια μας.
Το 1972 συναντιέται (μαζί με τον Μιχάλη Βιολάρη) με τον σπουδαίο Λίνο Κόκκοτο, ο οποίος εκείνη την εποχή καταπιάνεται με τον ερωτικό Οδυσσέα Ελύτη και μας χαρίζουν όλοι μαζί έναν σπουδαίο δίσκο, το θαλασσινό τριφύλι, βασισμένο στους στίχους από τα Ρω του Έρωτα. Εκεί συναντάμε έναν απο τους πιο δροσερούς, καλοκαιρινούς και ερωτικούς Αύγουστους που γράφτηκαν ποτέ. Έναν Αύγουστο λουσμένο στην αστροφεγγιά.
Η εφημερίδα “Τα Νέα” έγραψε λίγο μετά την κυκλοφορία του δίσκου: “Ο Λίνος Κόκοτος που ο Ελύτης του εμπιστεύθηκε τη μελοποίηση των τραγουδιών του, έκανε ότι του γύρεψαν οι στίχοι: έγραψε μία μουσική όλο δροσιά και θάλασσα, μία μουσική ευχάριστη και ζεστή, πατώντας πάνω στα νησιώτικα, αλλά και στο λαϊκό τραγούδι.” Ο ίδιος ο συνθέτης θυμάται: "Όταν έπαιξα στον Ελύτη στο πιάνο τις τελευταίες μελωδίες από το δίσκο, εκείνος με χτύπησε στον ώμο και μου είπε: Μπράβο παιδί μου, έβγαλες ένα Αιγαίο και μία Ελλάδα όπως τα φανταζόμουν."
Οι στίχοι του Ελύτη, απλοί αλλά πάντα ιδιαίτεροι, είναι αφιερωμένοι και απόλυτα εστιασμένοι στο καλοκαίρι και στη θάλασσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου