Love Is a Losing Game; Όχι απαραίτητα, όχι πάντα!

 Ας φυσήξουμε την κάπνα από πάνω μας κι ας πάρουμε μια ανάσα από την μαυρίλα των τελευταίων 24ώρων.

Ήταν το τελευταίο φαινόμενο της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας και το πρώτο του 21ου αιώνα. Ξανάκανε μόδα την βρετανική μουσική, με τρόπο που το είχαν καταφέρει μόνο οι Beatles. Επηρέασε όσο ελάχιστοι την καλλιτεχνική έκφραση μιας νέας γενιάς τραγουδιστριών, όπως η Duffy και η Adele.

Κανείς δεν μπορεί να μαντέψει που θα είχε φτάσει το κορίτσι με την βραχνή φωνή, αυτό το υπέροχο και ταλαντούχο πλάσμα, που μάς βομβάρδισε με χιλιάδες «πυρηνικές» βόμβες συναισθημάτων και πρόλαβε μέσα σε λίγα χρόνια να κατακτήσει τον κόσμο όλο, αν δεν είχε αποφασίσει να επιστρέψει «πίσω στο μαύρο», σαν σήμερα πριν 9 χρόνια.

Δεν υπήρξε τραγούδι της που να μην έγινε επιτυχία: «Rehab», «You Know I'm No Good», «Back To Black», «Stronger Than Me», και άλλα. Και φυσικά το «Love Is A Losing Game», το τραγούδι που έγινε θέμα στις εξετάσεις του Κέμπριτζ*, σχετικά με τη λυρική ποίηση.

«Love Is A Losing Game».
Αλλά, για μια στιγμή! Είναι αυτό αλήθεια; Είναι ο έρωτας ένα χαμένο -εκ των προτέρων- παιχνίδι;
Οι απαισιόδοξοι θα βιαστούν να συμφωνήσουν με την Amy. Αλλά ο κόσμος προχώρησε χάρη στους αισιόδοξους.

Εξάλλου, «αλίμονο αν κόψουμε τα μπάνια, μόνο και μόνο γιατί πνίγηκαν πέντε-έξι. Αλίμονο αν προδώσουμε τη θάλασσα, γιατί έχει χίλιους τρόπους να μας καταπίνει».

Love Is a Losing Game; Όχι απαραίτητα, όχι πάντα!

* Η ερώτηση στις εξετάσεις του Κέμπριτζ ήταν η εξής: «Το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης ορίζει το “λυρικό” ως κάτι “σχετικό με τη λύρα, προσαρμοσμένο για λύρα, με σκοπό να τραγουδηθεί”. Αναφέρει επίσης το ρητό του Ράσκιν “λυρική ποίηση είναι η έκφραση των συναισθημάτων του ποιητή”. Συγκρίνετε το ποίημα α΄ (ένα λυρικό ποίημα του σερ Γουόλτερ Ράλεϊ με τίτλο “Αs you came from the Ηoly Land”) με έναν ή δύο από τους στίχους του τραγουδιού “Love is a Losing Game”, αναφερόμενοι σε αυτή τη διαφορετική αίσθηση του λυρικού».